دکتر فوجیو ماسوکا به خاطر اختراع حافظه فلش در دهه 1980 برای توشیبا کار می کرد. همکار ماسوکا، شوجی آرییزومی، گفته می شود که اصطلاح فلاش را ابداع کرده است، زیرا فرآیند پاک کردن تمام داده ها از یک تراشه نیمه هادی او را به یاد فلاش یک دوربین می اندازد.
حافظه فلش از حافظه فقط خواندنی قابل برنامه ریزی قابل پاک کردن (EPROM) به حافظه فقط خواندنی قابل برنامه ریزی قابل پاک کردن الکتریکی (EEPROM) تبدیل شد. فلش از نظر فنی یک گونه از EEPROM است، اما صنعت عبارت EEPROM را برای حافظه پاک‌شدنی سطح بایت حفظ می‌کند و اصطلاح حافظه فلش را برای حافظه‌های پاک‌شدنی سطح بلوک بزرگ‌تر به کار می‌برد.
